QARAKESEK, Әлиф - Найзағай

Қаракесек Найзағай
Каракесек Найзагай

Көңіл толқын тулайды
Уақытымен зулайды
Өткен өмір оңайма
Көздер тұңға қарайды
Үміт сыйлайд арай
Жарыққа шық қалайда

Саған қарай барам
Қарақаттай қап қара қара көздеріңе қарап алып батам
Сен тұңғиыққа қарай тартасың, күрсініп қалған мадам
Оу мадам кейін қарай жасама қадам
Оу мадам мадам